Chrzest dziecka to ważne wydarzenie w życiu każdej chrześcijańskiej rodziny. Oznacza przystąpienie maluszka do wspólnoty kościelnej i przynależność do wiary. Natomiast bycie chrzestnym dziecka to duży przywilej, ale też poważne zobowiązanie na całe życie, dlatego decyzję o przyjęciu takiej propozycji warto dobrze przemyśleć, a gdy nie jest się na to gotowym, to zrezygnować z funkcji. Jak odmówić bycia chrzestnym? Czy można odmówić bycia chrzestnym? Jak odmówić bycia chrzestnym, żeby nikogo nie urazić?
Zobacz: Zaproszenie na ślub -jak odmówić przyjścia na wesele?
Czy można odmówić bycie chrzestną?
Prośba rodziców dziecka o bycie chrzestnym lub chrzestną dla ich pociechy to ważne wydarzenie oraz oznaka zaufania i szacunku. Trzeba jednak pamiętać, że to nie tylko wielkie wyróżnienie, ale też obowiązki, które spoczywają na rodzicach chrzestnych. Zgodnie z wiarą i przyrzeczeniem składanym w trakcie chrztu rodzice chrzestni mają do wypełnienia ważną rolę w życiu dziecka i powinni:
- wspierać rodziców w wychowaniu dziecka w wierze i tradycji chrześcijańskiej;
- brać czynny udział w życiu dziecka;
- umacniać w rodzicach i dziecku chrześcijańskie wartości;
- być wzorem do naśladowania, a więc wyznawać wartości zgodne z wiarą.
Tak więc rola ojca i matki chrzestnych nie ogranicza się tylko do udziału w chrzcie, ale powinna się rozciągać na całe życie. Jest to więc duży obowiązek i jeśli ktoś uważa, że mu nie podoła lub nie jest osobą na tyle mocno wierzącą, to ma prawo odmówić i zrezygnować z funkcji chrzestnego.
Czy odmowa bycia chrzestnym jest grzechem?
Oczywiście można odmówić bycia chrzestnym, a kościół nie uważa tego za grzech. Warto jednak pamiętać, że często wiąże się to z rozczarowaniem i może skończyć się nawet obrażeniem rodziców i rozluźnieniem relacji. Mimo to nie warto decydować się na zostanie ojcem chrzestnym tylko dlatego, że ktoś nas o to poprosił i nie wypada odmówić. Zwłaszcza że przyjęcie funkcji, na którą nie jest się gotowym lub jest niezgodna z przekonaniami, będzie przykrym obowiązkiem dla obu stron. Chrzestni w takiej sytuacji rzadko kiedy należycie wywiązują się ze swych obowiązków, a rodzice dziecka mogą być z tego powodu rozżaleni nie mniej, niż w przypadku wcześniejszej odmowy. Warto jednak zastanowić się, jak odmówić bycia chrzestnym, aby nie miało to negatywnego wpływu na relacje.

Zobacz: Jak dostać się do straży pożarnej i OSP?
Jak odmówić bycia chrzestnym?
Najlepiej od razu po usłyszeniu prośby o zostanie rodzicem chrzestnym powiedzieć rodzicom dziecka o swojej odmowie lub przynajmniej poprosić o czas do namysłu. Pozwala to lepiej zaplanować, jak odmówić bycia chrzestnym. Najgorszą sytuacją jest przyjęcie propozycji, aby później się z niej wycofać. Jak grzecznie odmówić bycia chrzestnym? Wszystko zależy od tego, czy i jakie deklaracje już padły po otrzymaniu prośby.
Natychmiastowa odmowa
Grzeczna, ale szybka odmowa to najlepsze rozwiązanie, które pozwala zaoszczędzić wszystkim kłopotu, a dodatkowo daje rodzicom czas na znalezienie innych kandydatów. Wystarczy jasno powiedzieć, że nie chce się być chrzestnym i wyjaśnić swoje powody. Zazwyczaj prośbę taką kierują do nas bliskie osoby, które powinny zrozumieć odmowę. Warto dodać, że mimo wszystko chce się być obecnym w życiu dziecka, ale jako wujek, a nie jako ojciec chrzestny.
Czas na rozważania
Dobrym pomysłem jest również poproszenie o czas do namysłu i wyjaśnienie, że jest to na tyle poważna decyzja, że trzeba ją poważnie rozważyć. Można od razu wyznaczyć datę odpowiedzi, aby w razie odmowy rodzice znaleźli innego chrzestnego dla dziecka. To też dobry czas na omówienie z rodzicami, czego oczekują po chrzestnym i przemyślenie, czy jest się gotowym na tak duże zaangażowanie w życie czyjegoś dziecka.
Wycofanie zgody z bycia chrzestnym
Zdarza się niestety, że pod wpływem chwili zgadzamy się zostać chrzestnym, a dopiero potem przychodzi otrzeźwienie i realna ocena sytuacji. W takim przypadku należy, jak najszybciej powiedzieć rodzicom o zmianie zdania. To uczciwe postawienie sytuacji, a nikt nie powinien mieć pretensji o odmowę bycia chrzestnym. Oczywiście warto załagodzić sytuację, wyjaśniając powody swojej decyzji i zapewniając rodziców dziecka, że dalej chce się uczestniczyć w jego życiu.